Mekan kapalıydı bugün Adnan iyice ipleri koparmıştı biz hazırda bekliyorduk bir şeyler olacağı kesindi. Patron talimat vermiş Adnan'ın tek yanlışında indirmemizi söylemişti. Adnan adamlarını önden göndermiş bir grup korumasıyla sonradan gelmişti önce şartlar, istekler konuşulurdu sonra güçlü olan alırdı. Patron koltuğunda masa başında oturuyordu ben sağında, Adnan diğer başta kısa bir süre konuştular istesem alnının çakından tereddüt etmeden vururdum Adnan dövüş istiyordu gücünü kanıtlamak istiyordu. Patronla kardeş olduğu halde düşünceleri farklıydı patron nefret duygusunu ön planda tutarak plan yapmazdı ama Adnan yapmıştı. Patron Adnan'ın bütün işlerini tek hareketiyle yerle bir etmiş sonrada kardeşi olan Adnan'ın çöküşünü keyifle izlemişti aslında canını da alırdı da kardeşlikten kurtarmıştı. Adnan aklını başına almamıştı ve bir iki defa bize karşı yeltenmiş ama rüzgarı ona fırtına olarak dönünce geri çevirmişti kendini, benim onu ıspat ettiğimi biliyordu zaten, olan nefreti büyümüştü resmen harlamıştım. Adnan karşıda duruyor bir eli cebinde diğer elini yüzünün bir tarafını ovuyordu. Uykusuz ve her zamanki gibi sarhoştu. Pis ayyaşın tekiydi. Sinsi bakışları bir halt yediğini göstermişti. İntikam almak istiyordu ama şimdilik o güçte değildi bir anda gözden kayboldu. Bilip bilmediğimiz ne kadar köşe varsa bakmış ama Adnan'ı bulamamıştık. Tarihe karışmıştı Adnan bir daha bu şehire gelmeye cesaret edemezdi.