Ahmet koşar adımlarla gecenin karanlığına karıştı. Ay ışığı yolunu aydınlatıyor, ama nereye gittiğini kendi bile bilmiyordu. Gözlerinden akan yaşlar yüzünü ıslatıyor, nefesi kesik kesik çıkıyordu.
İçinde yankılanan o ses —her gece rüyasında “Beni unutma” diyen ses— artık susmalıydı. Onu bulmalıydı… Ve ayakları, farkında olmadan, mezarlığın kapısında durdu.
Demir kapıyı ağır bir gıcırtıyla itti. Sessizlik, sadece rüzgârın uğultusuyla bozuluyordu. Bir süre yürüdü, sonra bir taşın önünde dizlerinin bağı çözüldü. Orada yazıyordu:
“Hacı Ahmet — Aşkıyla Divane, Yüreğiyle Efsane”
Küçük Ahmet, taşın soğukluğuna ellerini koydu. Diz çöktü, başını eğdi ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
— Sen misin geceleri bana seslenen? Sen misin benden kalan yarım? Neden adını taşıyorum, neden bu kadar ağır yükü bana bıraktın? Ben sen değilim, ama herkes beni senin hikâyenle anıyor!
Çocuk, kabrin başında ağlarken sanki toprağın derinliklerinden bir fısıltı yükseldi. Rüzgâr yaprakları savurdu, gece ürperdi. Ahmet’in yüreği daha hızlı çarpmaya başladı.
Bir an için duyduğunu sandı: “Bana değil… sevdaya küfret.”
O an küçük Ahmet’in gözleri daha da büyüdü. Kalbi darmadağın olmuştu.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
