Hacı Ahmet, o akşam çay bahçesinden çıktıklarında tek kelime etmedi. Yan yana yürüdüler ama aralarında sanki görünmez bir duvar vardı. Sokak lambalarının solgun ışığı, kaldırımdaki gölgelerini uzatıyor, adımları aynı ritimde ilerliyordu.
Aygül birkaç kez konuşmak istedi, ama boğazına düğümlenen kelimeler bir türlü çıkmadı. Ahmet’in yüzüne baktığında, derinlere sakladığı hüznü görüyordu. Oysa Ahmet, içinde yanan ateşi belli etmemek için dudaklarını sıkmış, sessizliği kendine kalkan yapmıştı.
Uzunca bir yol yürüdükten sonra Aygül’ün evine vardılar. Kapının önünde kısa bir duraksama oldu. Ahmet gözlerini kaçırdı, kısık bir sesle, neredeyse fısıldar gibi, “İyi geceler,” diyebildi.
Sonra başını eğerek arkasını döndü ve ağır adımlarla uzaklaştı. Aygül ise kapının eşiğinde kaldı; gözleri doldu, dudakları titredi. Sanki o tek cümle, binlerce sözün yerini almıştı.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
