Zehra Teyze’nin Şefkati Zehra teyze, Zeynep Nisa’nın titreyen ellerini tuttu, gözlerinin içine baktı. — “Kızım, yalnız kalamazsın. Hem senin hem bebeğin için iyi olmaz. Ahmet oğlum taburcu olana kadar benim evim senin evin. Gel, korkma, yalnız hissetme.”
Zeynep başını eğdi, gözlerinden yaş süzülürken kısık sesle fısıldadı: — “Allah senden razı olsun teyze. Annem yanımda olmasa da sen bana anne gibi oldun…”
Yeni Bir Sığınak O gece Zeynep Nisa, Zehra teyzenin evine geçti. Küçük ama huzurlu evin duvarlarında yılların biriktirdiği sıcaklık vardı. Sobanın üzerinde kaynayan çayın buharı, sanki yüreğine de biraz sıcaklık veriyordu.
Zehra teyze ona bir battaniye verdi: — “Hadi kızım, biraz uyu. Sabaha daha güçlü kalkmamız lazım. Ahmet için dimdik duracaksın.”
Zeynep battaniyeye sarıldı, gözlerini kapattı ama kalbi hâlâ yoğun bakım odasında, Ahmet’in yanındaydı.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
