Lâ'l-i Cânândan Şarâb Akan Gazel

Dudak ki la'l-gûn ola, lebinden şarâb aka,
Gönül bir demde mest olup, gözünden hunâb aka.

Lebinden eyleme men' eyle, ey cânım, zevk-i bârımı,
Kim ol bûseyle pür-neşe, cismimden âteş-âb aka.

Şarâb-ı aşkınla yandı, bu TURHAL'ın bağrı sûz oldu,
Diler kim lâ'l-i cânândan bu derde bir cevâb aka.

Eğer bir yudumu düşse yere, yeryüzü gülşen olur,
Ki her zerreden âşıklıkla bir nâz u itâb aka.

O şeftalû tenin kokusu, gülşenden gelen rayiha,
Dudağın şîrînliğinden her kelâma şîr ü şarâb aka.

Ne dem ki sâkî-i gamzenden, bir işâret ile mest olsam,
O demler aklım başımdan uçar, bî-hûş olup, serâb aka.

Hayâl-i vaslınla oldum, bu fânî dünyâda bî-gâne,
Dudaktan şarâb akıtsan, TURHAL'a bin devâb aka.

Hüseyin Turhal

Kelimeler ve Anlamları:
La'l-gûn: Lal renginde, kıpkırmızı.
Hunâb: Kanlı su, kanlı gözyaşı.
Zevk-i bâr: Zevk yükü, tat alma hazzı.
Pür-neşe: Neşe dolu.
Âteş-âb: Ateşli su.
Lâ'l-i cânân: Sevgilinin kırmızı (lal rengi) dudağı.
Cevâb: Yanıt, karşılık.
Gülşen: Gül bahçesi.
Nâz u itâb: Nazlanma ve azarlama.
Şeftalû ten: Şeftali gibi yumuşak ve güzel ten.
Rayiha: Güzel koku.
Şîrîn: Tatlı.
Şîr ü şarâb: Süt ve şarap.
Sâkî-i gamze: Göz süzmeleriyle içki sunan sevgili.
Bî-hûş: Kendinden geçmiş, baygın.
Serâb: Serap, yanılsama, bazen su gibi akma.
Vasl: Kavuşma.
Bî-gâne: Yabancı, ilgisiz.
Devâb: İlaçlar, şifalar (çoğul).