Çiğdem'e Gazel

Gönül mülkünde bir tâze fidansın, ey yüzü meh-pâre (ay parçası),
Yüreğimde açılan gülistansın, âşığa tek çâre.

Çiğdem'im, kaşın kemân (yay), kirpiğin ok, sineme nişân (hedef) eyler,
Cânım yoluna kurban olsun, sana canım diyeyim yüz kere.

Yüzün cennetten bir köşe misâli, saçların Leylâ'ya perçem (saç teli),
Gamzen (yan bakışın) bin derdi devâ (çare) eyler, vuslatın bin derde çâre.

Aşkın odundan yandım, kül oldum, bu dertle her dem ah ederim,
Hicrânın (ayrılığın) yaman zehri içimde, düştüm elden nâ-çâre (çaresiz).

Sana meftûn (hayran) bu dil (gönül) bülbül gibi feryâd eder her lahza,
Gözüm yaşı deniz oldu, sen benim gönlümde bir nehr-i pâre.

Gönül mülkünü sana terk eyledi Âşık Turhal, bu son nefeste dahi,
Ebedî aşkınla yandı bu can, sensiz dünya bana ne gerek, ne yâre.

Dileğim şudur Mevlâ'dan, yâr senindir bu can ü ser (can ve baş),
Seninle dolsun bu cihanım, düşmanım bana ne eyler, ne kâre.

Hüseyin TURHAL