Elektronikte "alternans" denir. Bir dalganın pozitiften negatife, tepeden çukura inip çıkarak tamamladığı o döngüdür hayat. Bir varlık, bir yokluk. Bir ses, bir sessizlik.
Benim döngüm o gün, o caddede tamamlanmadan kesildi. Devre koptu. Osiloskop ekranındaki o dalgalı çizgi, o gün dümdüz oldu. Flatline.
Şimdi yıllar geçti. Hala konuşuyorum. Ama o ses, artık benim değil. O ses, o gün o toz bulutunun içinde "Sana bir şey söylemem gerek" diyemeyen o kızın yarım kalan nefesi.
Siz beni dinliyorsunuz. Ben ise içimdeki o binlerce sesin arasında, sadece o tek sesi duymayı bekliyorum. Belki bir gün... Başka bir frekansta...
O zamana kadar; Sadece cızırtı. Ve derin bir sessizlik.

Kim bilir... Eğer sizinle de frekanslarımız tutarsa; belki yine başka bir kitapta, hikayenin devamını dinleriz.
SON.