Mevsimi sürgün et, sevdalım.
Aşkın kıtalarına yönel bedeninle
Lakin geride bırak kalbini
Mefkûre sevinçlerde saklı ruhun da tozu dumana katsın bari.
Mani mi aşk ölüme?

...

Vezin: (Mef'ulü +Mefaılü +Mefaılü +Feul)

Yakma Lalezarı, buda, mamur eyle
Her can bir gülistan, yıkma, tamir eyle
Harlara esef etme sen, derle gülleri

...

Can senin yanına gittim dün beyazdan örülü dört duvar kıyısında oturdum. Biraz üşüdü ellerim bir kaç dua okudum senle dertleştim biraz gözyaşı ektim toprağına en sevdiğin çicekleri diktim sol yanına beyaz gül papatya birazda menekşe kurumuş otlara kızmadım sakince aldım kenara onlarda dalında yeşermişti günü gelince dökülürmüş her canlı gibi biraz su ektim yağmurun gibi iyi gelmez ama çiçeklerin can suyuna ihtiyacı olur.


Mezarını temizledim ismin her harfini tek tek elimle sildim biraz güldüm biraz ağladım. Her şey iyidi gece oldu kalkamadım oturdum orda yanına sana baktım sabahın ilk ışıkları senin gibi taze ve güzeldi sanki gülüşün yüzüme vurdu, siyah bir kedi yanıma geldi sevdim bana baktı gitti. Bende gideyim dedim elim ayağıma dolandı düştüm yanına kaltım yine düştüm sol yanına. Yeniden sevdim senden izinsiz olmadı kırdım kırıldım denedim hep senin gibi güzel bakanlara olmadı sensiz hep hüzünlü kaldım

...

Rüzgarla savruldu tüm dilekler
Yaralidır hep içimde yürekler
Ne yana baksak gülmüyor kader

Ne iyilikler ettim yarını umarak

...

İşte aşk da böyledir. Güzelliği ne kadar yoğunsa, ihtimal dahilindeki acısı da o kadar keskindir. Sen ise, benim için sadece o kırmızı rengin kendisi değilsin; sen, o rengin ardındaki o ince, görünmez, ama varlığı her an hissedilen dikensin. Çünkü biliyorum; gerçek ve derin olan her şeyin, kendini koruma yolları vardır. Ve ben, seni, o dikenlerine rağmen, hatta o dikenlerin yüzünden bu kadar gerçek buluyorum.
Sana dokunmak, hep bir parça cesaret gerektiriyor. Tıpkı güle yaklaşırken parmak uçlarını hafifçe geri çekmek gibi. Ama o dokunuş gerçekleştiğinde, o yumuşak yaprakları avucunda hissettiğinde, tüm riskleri unutup sadece o anın saf teslimiyetine bırakıyorsun kendini.
Bizim aramızdaki her şey, o gülün katmanları gibi. Dıştan bakana sadece estetik bir görüntü; ama içine daldıkça, her bir yaprakta farklı bir sır, her bir gölgede farklı bir söz saklı. Ve ben, o gül solsa bile, kokusunun avucumda kalacağını biliyorum. Çünkü gerçek güllerin ruhu, kuruduktan sonra bile havayı terk etmez. Tıpkı senin benden asla gitmeyeceğin gibi.

Hüseyin TURHAL

...

Dağları dumanlar sarmış, bürümüş
Aklı olan kişi hakkı düşüne...
Yine yirmi yiğit kalkıp yürümüş*
Geride kalanlar hakkı düşüne...

...

Ben de öyle bir yürek var ki
Ben de öyle bir sevgi var ki
Öyle bir duygu var ki
Sanki bir servet gerçekten Karun kadar
Ben senin için bütün servetimi önüne sererim istiyor musun al

...

Sen de özel yeri mi var ?
Yoksa benden gizlediğin
Benden başka biri mi var ?

Sır mıdır geçen günlerin ?

...

Çok insan gördüm inanmıyor aşka
Ben ne sevdalar yaşadım unutamadığım sımsıcak içimde duran
Bazen bomboş hayata bakan
Bazen bir depremde yıkılırcasına paramparça dağılan, darmadağın olan
Ve onca duygunun üstünde aklımda kalan bazı duygular

...

onlar bana gülerken bende onlara gülmekteydim gülen
gülene bakalım son gülen kimler olacak birlikte göreceğiz


İlyas Ateş

...