Hayallerimin,yarım kalmış sevdamın şehri istanbul.Bir günahkar yüzünden sevdalara küstüğüm şehir istanbul!Bütün olumsuzluklarına rağmen yinede vazgeçemediğim şehir istanbul!İstanbulu sizlere anlatın desem neler anlatırdınız!
Gidişin ölümüydü umutlarımın Güllerin yüreğimde can verişiydi Ufkumda her akşam hüzünlü ve dalgın Seninle batan ömrümün güneşiydi Ardında bir İstanbul bıraktın öksüz İçimde yokluğun ateşini yaktın Karanlıklar ortasında güpegündüz Yıkılmış dağılmış bir adam bıraktın Gün, gün yaklaşan bir şey var; ölüm mü ne? Değilse içimde bu ürperti neden! Dolaşan kim benimle deli divane Güzel olan herşeydi seninle giden Şimdi bütün hayallerim yoksul kaldı Gittin, BANA BU REZİL İSTANBUL KALDI
ben mi içindeyim o mu içimde öyle bir sarmaşıklaşmışız ki çözebilene aşkolsun her gün vazgeçerken döndüğüm yön kızıp kızıp aşık olduğum manzara ilk soluk aldığım temiz havayı yok etse de kalabalığı bağışıklığım her yanına bugün tamı tamına otuz altı yıldır soluyorum her köşesini otuz altı kere doğdum kucağına bir bir sayıp seneleri ya da soluğuna saklamış bırakmıyor beni...