MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EY GÜZELLİK!
Şaban Aktaş (Homerotik)

EY GÜZELLİK!




Ýþgalci ve ihtilâlcidir
Var mý böyle bir ilhak
Ne hakla;
Gel gör ki aþk
Ne düþe sýðar ne akla?!


Uçurumun yamacýnda bir çiçek
Ýster pembe olsun ister kýrmýzý
’O benim çiçeðim!’ diyebilir misin
Onu gören herkes beðenecek?!


Gökte Çoban Yýldýzý, ay
Belki senin de gönlünün kýzý,
Kaþý gözü bir güzelin
Peki, uzanabilir misin
Bir kez dokunabilir mi elin?!


Akþamüstü güzelliði yine
Venüs ile hilalinde ay’ýn
Bazen öyle
Hayýn kýzý hayýndýr ki
Baðrýna bir ok saplanýr
Çakýlýr bir orak,
Bir týrpan iner yüreðine;
Ezelden beri
Düþmez þairlerin dilinden
Bulut gibi, yaðmur gibi
Kar, su, rüzgâr gibi
Gecenin ormanýnda
Düþlerin harmanýnda
Karlý kayýn aðacý
Türkü türkü
Gönüllerde hüzün
Yüreklerde ayný acý!


Sen ey
Renkten renge giren güzellik,
Daðdan daða dolaþan
Okyanuslarý aþan
Albatros kanatlý
Uzun soluklu sevdam,
Gâhi gökten suya düþer
Gahi sudan havalanýr uçarsýn;
Söyle,
Aþk yoksa içinde rengin
Huyu huyuna
Suyu suyuna denk
Ritim yoksa, yoksa ahengin
Çarpar mý bir yürek?!


Ey güzellik; gel benim rengim ol
Yoksa kimsecikler anlamaz seni
Kimisi hâyâl diyecek, boþ
Kimisi düþ deyip geçecek,
Fakat ben seni,
Her sabah ufkunda doðan
Güneþin halinden tanýyorum!


Sensin aþk;
Sensin hayatý sunan
Ne ýrkýn ne cinsin
Ne dinin ne imanýn,
Ne milliyetin
Ne de mülkiyetin var,
Fakat senin,
Dünyayý döndüren
Gündüzü yakýp
Geceyi söndüren
Sönmeyen ateþin var
Hep o yüzden
Sarýyor ufkumu
Sabah akþam
Nar çiçeði sevdalar!..


***
Bak;
Þu üstünden geçtiðimiz ýrmak
Ezelden beri akýyor
Kendisinden olmayaný
Aktýkça kýyýsýna býrakýyor
Sen beni al götür
Al götür buralardan
Aþký yasaksýz diyârlara
Dilinin ucundaki nehirde
Aþk dolu deryalara;
Ben öyle susuz
Ben öyle aç, öyle mahzun;
Açýk býrak
Kapatma kapýsýný yüreðinin
Yüreðim yüreðine muhtaç!

Belki Seyhansýn
Belki Ceyhansýn
Belki Reyhansýn
Belki de Nil
Yüzüne gözüne
Saçýna tel tel
Efil efil
Bir yel eser
Aþk iþte bu; Bengisu
Serin serin
Baþka bir þey deðil
Cennetteki Kevser...


Bil ki zamanla her nehir
Yataðýný deðiþtirir
Yaðdýkça taþar
Köpürür sevda seli
Ve deðiþir
Yeri yurdu sevgililerin
Köy köy, þehir þehir
Bakarsýn bir gün
Çaðrýsýz bir konuk
Þafak vakti çýka gelir
Çalar kapýsýný yüreðinin!..


Geleceði günü bilirsin
Bilirsin ki her aþýk
Ýçinden gizli gizli
Senli benli,
Sessizliðiyle konuþur
Apansýz ufkuna çýkan
Güneþin koronasýnda
Aþkýn ateþiyle buluþur!


Þaban AKTAÞ
16.02.2016





Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
16.02.2016



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.