Adýný nefes koydum Soy adýný merhamet Bu son mektubum anne Ne olur birazcýk sabret Daðlasýnlar gözlerimi Bir kaç gün aðlarým Yarim yanýmda olmazsa Þu canýma da kýyarým Felek vurdu yerden yere Hiç üzülmem boþ yere Ýsyaným yalnýz kötü kadere Mektuba ne gerek vardý askerim anne Özlem nedir bilmem mi Sýla kimdir sevmem mi Vatan sataný görmem mi Düþman kurþun saçar da Siper edip yüreði ölmem mi Mektuba ne gerek vardý askerim anne Þafak sayam dedim Karýn altýnda bekledim Düþmana pusuydu niyetim Sen rahat uyu memleketim Bir kör kurþunda benden Aðlamasýn þehidim Nice ana kuzularý çarpýþýyor cephede Mektuba ne gerek vardý askerim anne Gel gör ki bitmiyor lanet terör Her vurulduðumuzda yakýyor içimi düþtüðü kor Vatan borcu namus borcu anne Ýçinde savaþ da varsa inan ki çok zor Öyle kötü zamandayýz ki anne Mektubumun baþýnda da dediðim gibi Daðlasýnlar gözlerimi daðlasýnlarda Burada yaþananlar bana kalsýn Geriye de dönermiyim bilmem Ama sen her gece rüyalarýnda Beni gör anne Mektuba ne gerek vardý askerim anne.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.