VATANA KOR DÜŞMÜŞ

VATANA KOR DÜÞMÜÞ

Kurþun deyse ne ki, ancak kan akar,
Söylesem hekime, yaramý sarar.
Þehit olur isem, anam, yar aðlar,
Vatana kor düþmüþ, bu beni yakar.

Gülüp de geçemem, yurdun haline,
Bu boynu eðdirmem, eðmem namerde.
Belaya gevþeme sakýn yiðidim,
Elbette gününü görür, gelirse.

Söyle güzel dilber, niyedir yasýn?
Vatana kor düþmüþ, can derdindesin.
Bölmesin yurdumu alçaklar diye;
Koþarým, arkamdan niye çekersin?

Rüzgarý beklerim, daðlar dumanlý,
Birgün çözer felek, düðümlü baðý.
Düþmanlar da duysun yayýmý gerdim,
Fýrlatsam, kim tutar ki mýzraðýmý.

Vatanýn þarkýna, hüzünler çökmüþ,
Nasýl bir rüzgarmýþ, kökleri sökmüþ.
Efeler de düþmüþ, boylu boyunca;
Yazýk, kardeþ kardeþ yüzünden ölmüþ

Yurdun daðlarýna bir haller olmuþ,
Baharlar çoþmadan, sonbahar konmuþ.
Cenneti kazanmak mehmedi yormuþ!
Bunlar imtihandýr, yas da ne imiþ.

12.02.2016

MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: