BU ŞEHİR TEK KİŞİLİK, SEN GİDERSEN YOK OLUR RABATLI
BU ŞEHİR TEK KİŞİLİK, SEN GİDERSEN YOK OLUR
Yine ayný þehirde, sen diyerek yürürüm Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur. Camlara düþer yüzün, hayalini görürüm Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur.
Her sokak baþý sensin, dönüþünde sen varsýn Gökteki her yýldýzýn yanýþýnda sen varsýn Çýktýðým her yokuþun, iniþinde sen varsýn Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur.
Deniz küsmüþ martýya, oynamýþ yakamozlar Þarkýlar susmuþ þimdi, seni çalmýyor sazlar Yüreðe ok saplanmýþ, acý geliyor sözler Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur.
Elimden tutaným yok, saðým solum cendere Erken düþmüþ perdeler, açýlmýyor pencere Gözyaþýmla doludur, yanýmdan geçen dere Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur.
RABATLI gül taþýdým, gül diktim gül taþýdým Ýçimdeki yangýna sazýmla göl taþýdým Estim dað yamacýndan, yel oldum kül taþýdým Bu þehir tek kiþilik, sen gidersen yok olur.
31.01.2016 – Çark Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.