Gecenin hüsranýndan yorgun düþüp bahtýma
Seher vaktinde doðan güneþ gibi sýzýyor
Param parça ettiðin viran olan tahtýma
Uzaklardan bakarak alay edip süzüyor
Ýlmik vurup boynuma inilmez dara yazdýn
Seviyorum dersinde adýmý zara yazdýn
Söylesene sevgili bunu ne ara yazdýn
Dargýn gibi gözüküp dudaðýný büzüyor
Düþer kalýrým sonra ýssýz köþede cansýz
Yaþarým sanma sakýn olmadýðýn bir ansýz
Hayalim düþüm sendin nefes alamam sensiz
Yokluðu mahrumiyet bile bile eziyor
Yýllarca hasretinden yanýp yanýpda tüttüm
Karlý daðdým yüceden eriyip akýp bittim
Katlanýp tüm çilene göðsümü siper ettim
Almýþ kâðýtla kalem birde sitem yazýyor
Volkanlar gibi lavlar dökerek yakýp aktý
Küllenir diyordun ya soðuyan külün yaktý
Ben senden vazgeçmedim ayrýlýk nerden çýktý
Ölmeden Arifce’ye sinsi mezar kazýyor
ARÝF BARAN (ARÝFCE)
ÞÝRÝME SES OLAN KARDEÞÝM NUREFÞAN’A TEÞEKKÜRLERÝM ÇOKÇA SELAM VE DUALARLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.