Annem

Biliyorum her gece
yaðmurlar yaðýyor sende
gök gürlüyor, fýrtýnalar kopuyor
o güzel yüreðinde

Çok zor be annem
parmaklýklar arkasýnda yaþamak
sadece bedenim deðil
ruhum,sevgim varlýðým hapis

duygularým duvarlara çarpýp durmakta
sevdam göz yaþý olup ayak altýnda
gökyüzü bana karanlýk
iki ileri bir geri gitmekte hayat

öylesine alýþtým ki karanlýða
düþüncelerimde tutsak oldu
sevgim, özlemim karardý
ölümü özler, ölümü bekler oldum

hayat iki ileri bir geri burada
her yerden bir ses, bir haykýrýþ
zormuþ özgür olamamak
ölüme koþmak isteyen ne de çok burada

bir an özgür olsam
koþsam durmadan koþsam
karanlýk çökmeden
koþtuðum, ölümüm olsa da koþsam...
Sosyal Medyada Paylaşın: