DEPREM GÖÇÜKLERİ

DEPREM GÖÇÜKLERÝ

Erguvanlý yollarda çoðalttým,
Firak bekleyiþlerimi…
Beddua Hayrý-na okuduðum
Destansý öykülerim,
Týlsýmlý naðmelere dönüþtü.
Hayâl mayâl…
Gözlerimde, mahþer perdesi,
Yüreðimin derinliklerinde,
Onarýlmaz pankreas sancýlarý oluþtu.
Günün kýzýl tortusunun çöktüðü,
Embesil akþamlarda…
Ab-ý Hayat ile ýslattýðým taþ yastýðýn,
Ar damarýný irþâd edemedim,
Uçuk hayallerimin çapaklý gözlerini,
Açamadým evrenin aya’larýna.
Koyamadým umudun çalar saatlerini,
Haznesindeki paslý yerine.
Yaþamýn eðn’ime kurduðu,
Bubi tuzaklarýný çözemedim,
Özlemlerimi, hasletlerimi, düþlerimi,
Hasýr altý edip Cem ettim,
Yýrtýk heybemde birer birer…
Cem’i Cümlesini yüreðime kazýdým,
Ve lakin ;
toplayamadým geride kalan,
Afir niyetli deprem göçüklerini!

M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: