. karanlýða pay ediyorum gözlerimi sesimi atýp kaçarken kuyuya bin kere amin; her adýn geçtiðinde aklýmdan
her þey eskiyor evet gencecik güneþ tepede, billur bardaklarda çay babamýn sesi telefonda zaman beklememeyi öðretiyor insana
bir karanfil kýpýrtýsý içimiz sen çocuk, hayatýn sað tarafýndan baþla her gün uyanmaya bundanmýþ meðer lavanta keseleri çekmecelerde teslimiyetmiþ annemin beyaz yemenisi bilemedim dosdoðru geçmeyi aranýzdan
ayný özrü baðýrdý kabahat, su ayný kaný kustu þarap yýkadý günahlarýmýzýn kirini öyle güzelsin ki bunca telaþýn içinde bir lokmayaymýþ açlýðým, susuzluðum bir damlaya sen sað ol içinmiþ ölmelerim ölmelerim en kolay
razýyým evet göðsünün tuzuna bulanýp bir ormana gönüllü yaðmaya .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.