ÇOCUK SEVİNÇLERİMİ SALDIM GÖKLERE...

Andým arsýzca belki de seðirten, kýskacýna
Denk düþtüm gidenlerin ardýndan akýttýðým
Gölgeli, münafýk yaþlarý
Sarmýþken telaþýmla.
Sandým, yakýndým belki de sakýnmalýydým:
Ulu çýnarýn devingen dallarýnda saðalttým yaprak misali
Ve koruk düþlerimi çoðalttým,
Hiçliðin hegemonyasýnda el vermiþ iken
Dingin günlerin özlemi.

Çaðýrdým çalýntý sevda nöbetlerini:
Hanidir konuþan çocuk sevinçlerimi saldým göklere,
Saklýydým oysa bilinmezin fersah fersah derininde
Ve günü birlik mutluluklara denk gelen
O yalýtýlmýþlýðýn tevafuk bildiðim hezeyanýnda
Dirilttim ölü gülleri:
Bir bir yoldum her birini:
Onlar aðladý ben çaðladým,
Ben haykýrdým ve duyulmaz sitemlerimi
Sakladým olur da evirir devran.

Biledim acýlarý bilinmezlik restini çekse de,
Bilinenin ötesinde ettiðim kelamýn gerisinde;
Hani olur da, gece devrilir güne,
Ay doðar belki güneþin indinde
Bir seher vakti.

Tahakkuk edenden ziyade ziyan olan yýllarý
Bir bir dizdim görünmezliðin nezdinde
Solan aþklarý sattým aþk pazarýnda:
Ne çok edim ne çok çýðlýk kalanlarýn düþtü payýna:
Mazinin duraðanlýðý kadar sakildi esaret,
Umut bildiðim yine de gölgelendiðim.


Sosyal Medyada Paylaşın: