Gönül kapým senin için açýktýr. Açmak için, çalmasýný bilmen gerek.
Adetimiz üç defa kapý vurmaktýr, haber vermeden böyle gelip geçmek de nerdendir?
Yeter ki, duymam için bir ses ver. Bu sefil, açmaz ise kapýyý namerttir. Olur ya, oynamazsa iki elim, omuzlarým da senin için açarým.
Yaptýklarýn pervasýz olmandandýr. Dikkat et! Gönül kapýmla oynarsan, saklanmak için yer ararsýn. O zaman, bir bakýþýmla, açýlmadan çicekler gibi solarsýn.
Onca yýl kahrýn çektim ben senin. Bir küçük selamý bile çok gördün. Gidecektin, veda etmek yok muydu? Küstün madem, haber vermek zor muydu?
Ah! Dertleri yýðdýn da gittin. En sonunda beni de bitirdin.
Yine de hergün beklerim; gönül kapýmý çalasýn. Açmaz isem, zorla girip seversin, sevgilim!
02.12.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.