CENNET KOKULUM

sofralarýmda
bölüþtüðümüz bir lokmanýn yarýsýnda
boðazýma dizilen yokluðun var
ve elimde bir resmin senden kalan
içine yüzlerce anýlarý sýkýþtýrdýðýmýz
gözlerinde hala hayatýn bir eksik yaný okunuyor oysa
ve gülen gözlerinde sessiz bir çýðlýk
evimin duvarlarýnda yankýlanýyor
sen gittin ya avuçlarýmdan zamansýz
bu kadarmý sana muhtaçtý körolasý toprak
býrak seni öldü bilsinler
varsýn dillerde unutulsun adýn ne çýkar
bir fatihada kavuþuruz gecenin sessizliðinde
ve sen usulca düþ avuçlarýma
týpký týpký eski günlerdeki gibi
kapýmý çalmadan gir içeri evimin eksik direði


kördüðüm bir kaderin
ortasýnda kaldýk üç kiþi
kýzýmýz oðlumuz ve ben burada’da
bir sen imkan/sýzýmsýn
sýzým sýzým sýzlayan bir sol yanýmsýn
akþam sofralarýmda
ve hala tabaðýn ayný masada
sana yakýþmayan boyun eðmelere aman vermeden
odaným ortasýna çöker hatýralar
ama sen yinede ferah tut içini
bir matem havasý estirmem korkma
vakitsiz gidiþinin hatrýna
sen sýrf cennetinde üzülmeyesin diye
ben seni
Rabbimin beþ vaktinde hep sol yanýmda ýsýtýyorum
toprak’ta bedenin ellerin üþümeyesin diye ?
seni seviyorum cennet kokulum helalim




Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın: