SON KURŞUN

Sýzýsýný ele baðýþlayamadýgým kalbimin suçuna karþýlýk,
sesimin sedaya hapsidir suskunluðum
Mevsimler kendini þaþýrmýs ,herdaim ayaz
Fail sýfatýndaki suretler iklim pazarlýgýnda yaklaþýrken yanýma
kirpigin ucuna saplý
acýnýn damarý geçer gözyasýmdan
tutar hucremin duvarlarýný
Kasvet dökülür sývasýndan ,yanaklarýmýn
Bin yýl uzaðýnda fecrimin,karanlýðýni yutar
seçilmiþ acýlar .
göðüs boþluðumda hizalanýr dile düþmeyen alaca satýrlar
omzumun üstü
iç savaþlar yaþanan uzak bir memleket
Kurþunlar kurar ve ’dair cümleleri
Sayirler kefenler
Ölü sözcükleri,
soluduðum ayyaþ havanýn kent kalýntýlarý aðzýma dolar
Düþse bir dize ,þiirler yanar
Gömleðini yakar endülüslü kadýnlar

Kimsesizler mezarlýðýnda kalmýþ kelimeler týrmalarken dudaðýmý
Kan beynime
Sesim avaza sýçrar

Çýðlýðým

Gizsiz bir öznenin çýplak bir sayfaya izdüþümü
Tüm suslarýn kefareti ,
yazýyor olmanýn zehri ile düðümlenir
sýfatý sýfat degil ama
zamirler
Ölmeye muktedirdir
Ben sen biz..
Hepimiz

Yatýrsam satýr baþýna kýrýk bir i mge
Sonra sen ben biz
Hepimiz..
Bozsak aðzýmýzý ruhumuzun omurgasýnda,
Sövsek sürgünlüðümüze

Suçüstü yakalansam tek baþýma
Üstum baþým murekkep

Kaðýt üzerinde
Ölmüþüm çoktan!
Þakagimdan sýyýrdiklarý
,yerde can çeken yalnýzlýðýmýn son kursunlarý


Þiar ( songül eski)
Sosyal Medyada Paylaşın: