Yüreðimin üstüne baþka bir yük koyamam Yeni dert taþýyacak bir mecâlim kalmadý Suretin saklý orda, dokunup da kýyamam Yorgunum bundan öte baþka yolum kalmadý
Dünya anlamsýz artýk malýnda bir gözüm yok Saygý sevgi tükendi geride bir izim yok Benden artýk bu kadar söyleyecek sözüm yok Kelimeler tükendi baþka dilim kalmadý
Pýnarlarým kurudu çorak ve susuzum ben Pýrýltýlar içinde yalnýz ve ýssýzým ben Bülbüller im lâl olmuþ sedasýz sessizim ben Ayaz yedi baðlarým baþka gülüm kalmadý
Rüzgâr önüne katmýþ sürükleyip duruyor Bu belâlý baþýmý taþtan taþa vuruyor Bilmediðim meçhul bir diyara sürüklüyor Dönüp tutunacaðým baþka dalým kalmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.