Güneþin alevinden rüzgâr kopardým; saçlarýndan yýldýz... Gözlerinden mavi-yeþil algýlar aldým; Umuda dair Sevgiye dair; Ve sonsuzluða uçuyorum; uçurumca... Kaç þehir-þiir geçti aradan?
Birikmiþ þehirler kusuyorum yapraklara... Yapraklarda resimlerin uçuþur! Ve Tipi karlarla ölümler takýlýyordu! Sensizliðe Çaresizliklere… Ve karlara düþüyorum, yüz üstüne…
Zaman tozu içindeydik Anýlarla geriye sardýðýmýz zaman... Sardýkça ben Sardýkça sen Çýkýyorduk; rüyalarla bir gezintiye
Hayat öyle, böyle Sen ne istediðini söyle Gerelim hayatýn tellerini Baktýkça ben Baktýkça sen Bir aþk limanýna çýkýyorduk...
Sahilden uzaklaþan bir gemi vardý Rotasý bozuk, pusulasý kýrýktý Sonra balýklar Yýldýzlar Rehber olmuþlardý Bir b/aþka sahile varmak için...
Vardýk mý bilmiyorum Çocuklarýn neþesiyle uyanmýþtým Bir rüyadan! Beyaz bir tendi Islak bir yolculuktu Tek hatýrladýðým buydu Yolsa… Bir þehir mi Gidebileceðimiz…
YILDIZ 6 ÞÝÝRLERÝ/2000GÖÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.