Ýstemezdim ben böyle bir fermaný...
Kader iþte, silinmiyor neyleyim?
Þu gönlüme girdi ya bir Ermeni;
Nasýl çýkar bilinmiyor neyleyim?
Biçareyim, kýzýyorum gönlüme!
Anlatamam, dili uymaz dilime...
Düþman bile acýrdý þu halime;
Böylesiyle gülünmüyor neyleyim?
Gözleri var sanki Oltu karasý!
Yere batsýn hazinesi, parasý!
Ýflah olmaz kalbimdeki yarasý;
Onsuz mutlu olunmuyor neyleyim?
Bu da kader, kan içime aksa da...
Yanan kalbin külü göðe çýksa da!
Duyulmaz hiç avazýmdan tek seda;
Yârden ayrý kalýnmýyor neyleyim?
Boyun, posun devrilsin be Ermeni!
Ýsterdim ki, þu kalbimi görmeni...
Sen istersin çarmýhýna germeni;
Bir aþk için ölünmüyor neyleyim?
Yetmedi mi yaptýðýnýz soykýrým?
Nice yollar aþmýþtým kývrým, kývrým…
Haydi, vur da tamamlansýn þu kýrým!
Aþka çare bulunmuyor neyleyim?
Antalya-2015/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.