Benim güzel memleketim. Bahar gelince Kayýsý aðaçlarýn çiçek açardý. Rengarenk Kelebekler konardý dallarýna. Kekik kokardý daðlarýn. Bal yapardý arýlarýn Kuþlar uçardý gök yüzünde. Baharýn bir baþka güzel olurdu. Kýþýn Bey daðlarýn karla kaplanýr. Aðaçlar toprak. Bembeyaz yorgan örterdi üzerine. Hoyrat akardý Fýrat. Çocukluðumu uyuttuðum Anýlarýmý büyüttüðüm Benim güzel memleketim. Nasýlda mutluydum o günlerde. En çok Sende býraktýðým Çocukluðumu özledim. Daha gün doðmadan yakýlýrdý ocak. Anacýðým. Sacýn üzerinden aldýðý ekmeðe Yað sürer Elimize verirdi. Mis gibi kokardý. Dýþarýsý soðuk Elimiz sýcacýktý. Yerdik okula giderken. Kar yaðardý ev boyu. Okulun yolu kapanýrdý. Evlerden okula küreklerle açýlýrdý yollar. Kar yine yaðar Sonra yeniden kapanýrdý yollar. Biz bata çýka okula giderdik. Bazen ayaklarýmýz ýslanýr. Üþürdü Kalabalýk aileydik. Kitaplarý atmadýk. Defterlerin yapraklarýný koparmadýk. Yoktu Ýkincisini alamazdýk. Yinede çok mutluyduk. Üzmedik üzülmedik. Iþýklar yoktu. Gaz lambasýnda sýra ile ödevlerimizi yaptýk Rengarenk boyalarýmýz yoktu. Gökyüzünü maviye boyayamadýk. Ama yine de çok mutluyduk. Tükenmeyen umudumuz vardý.
SELMA MERÝÇ 19-11-2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
karadeniz sevdalısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.