Beni Yordu
Yýllardýr hep uzaktan seyrederdim ben seni,
Seni görüyordum ya, bu bana yetiyordu
Adým adým izlerdim, yere düþen gölgeni,
Karanlýklar ne yazýk, gölgeni yutuyordu.
Cesaretim olsaydý, karþýna geçecektim,
Seni çok seviyorum, diye seslenecektim,
Bilmem belki söylerken, o anda ölecektim,
Þu kaybetme korkusu, elimi tutuyordu.
Biliyorum ki beni ne gördün ne konuþtun,
Hata bir gün yürürken, baktým ki yere düþtün,
Sana doðru gelirken, sen kalkmýþ yürümüþtün.
Kalbim davullar gibi, gümleyip atýyordu.
Gittiðin yere güneþ seninle geliyordu,
Bana kýzgýn bakarken, sana hep gülüyordu,
Sanýrým sevdiðimi, mutlaka biliyordu,
Sen eve döndüðünde güneþ de batýyordu.
Hala seviyor muyum, yok demem yalan olur
Sen almazsan yarini, elbette alan olur,
Duygular düþünceler, yel vurur talan olur,
Þimdi yataklardayým, çünkü aþk beni yordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.