Gözlerinin koyu karanlýðýndan doðarak Asi bir nehir akýyor, gecelerin koynuna. Geride kalýyor yorgun günün, Alevlerin kýzýllýðýnýn aydýnlattýðý kurþuni akþamlarý; Batan son güneþe veda ederken…
Sýrrýný çözmede yanýlýyor akýl, Yürekleri kurþun gibi delen yýlan ýslýklarýnýn… Bir de Keops piramidinde yatan gizin Çaðýmýza yaptýðý yolculuðunun!
Gözlerinin karanlýðýndan doðan asi nehir, Uygarlýðý katarak önüne, Sürüklüyor gecenin koynundaki kýyamete, Son kurþuni akþamlardan izler býrakarak geriye… Ve bir daha uyanamýyor, Ölüm uykusuna yatanlar, Kayboluyorlar nehrin karanlýk sularýnda Mahþerde uyanmak üzere....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.