Býraktýðým yerde kal gitme Ýçinde beyaz bir boþluk aç Bir de yazýlmamýþ sayfa Hasretimi, sevgimi Sana olan büyük aþkýmý yazacaðým Buðulanan gözlerimden Birkaç damla da yaþ koyacaðým Üzülme sen, mola vermeden Sana geleceðim Her barýþ gününde Her yýlýn 10 Ekim’inde Ayný tren garýnda Ben de seninle öleceðim...
Rukiye Çelik/Ankara Tarih: Sonsuzluk/Ölümsüzlük
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.