içimde ki çocuk masum
kendime vermem gereken cezalarý engeller...
bedeni ellerinden alýnan ruh gibi
ait olmak istediðim bedenler var
ve o bedenlere ödemem gereken bedeller...
çeþit çeþit kargaþa ve savaþlar
önem sýralamasýnda geriye düþürüyor beni zatýmsa
galiba farkýna varmak istemediðim þeyler
ýsrarla sofrasýna davet etmekte
.
.
.
yaþlandým...
öyle ki her düþüncemde bir kemiði çatýrdýyor beynimin
bütün damarlarýmdan ellerime akýyor kan
alemleri geziyorum bir hasýra razý ruhum
bulamýyorum...
bunalýyorum
neden her arayýþým beni daha da kayýp kuyulara sürüklüyor
artýk içimde ki çocuðun masumluðunu da sorgular haldeyim
düþerken buluyorum yer deðiþtirmiþlerin arasýnda kendimi
aralarýnda
yok oluyorum
unutmuyor silinmiyor
tekrar var olmak zorunda bir þeyler
ve nedense o þeyler yine yok olan ben
yine acý baþlangýç
ve ayný tekerrür vaziyetler...
gök yüzünde ki gezegenler mi acaba parçalarým
Allahým...
o kadar dertsizler ki buna imkan yok
ne onlar parçam benim ne de ben onlardaným...
ne kadar güzel oysa
sadece parlýyorlar güneþi gördükçe
aðlýyorum onlar güldükçe
onlarda aþýk oluyorlar mý mesela
bir galaksi kuralým kendimize gibisine hayaller
kuruyorlar mý
.
.
.
her hayalimi bir yýldýza asýyorum sonra
sizin yaptýðýnýz gibi gülüyorum
uçuk pembe hayallerime
keza
göremediðim için sizin gördüklerinizi
içimde ki çocuða kalan ýþýðýmý verip
yok olma denemelerine devam ediyorum
bir daha o çocuða dönmemek üzre
yine ayný çocuða olduðunu bilmeden sonun
yol alýyorum
ulaþacaðýma olan þimdilik tam inançla
asýl sona doðru
asil sona ...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.