SİYA ŞEWE
(Karanlýðýn Gölgesi)
Hani vapurla gidecektik ya bir yerlere,
Orda siz olacaktýnýz birde ben,
Etrafýmýzý süzleyen aðaçlar olacaktý.
Bize þarký söyleyecekti kuþlar,
Alýp kötürecekti rüzgar yorgun ruhlarýmýzý.
Her soluduðum havanýn baþlangýcýydý sizi düþünmek.
Sonra karanlýk çökecekti,
Gözlerinizin ýþýðýyla aydýnlanacaktý sohbetimiz.
Yýldýzlar ipil ipil gizlenecekti yaprak aralarýna,
Ben mutluluðumu ayýn ýþýðýyla belirtecektim,
Siz utanacaktýnýz yine.
Her soluduðum havanýn baþlangýcýydý sizi düþünmek.
Bir sevda ateþiydi anneme olan sevgim!
Tarifi imkansýz bir gidiþti onunkisi.
Ve tarifsiz bir sevda kuyusu!
Aðlayan ve yalnýzlýkla bütünleþmiþ,
Bir çocuðun düþüncesi,
Karanlýðýn gölgesi kadar sahiciydi.
Her soluduðum havanýn baþlangýcýydý sizi düþünmek.
Ve sonra dönecektik evimize,
Babamla ben dizlerinde uyuyacaktýk,
Sen baba masalýný anlatacaktýn.
Yüreðinin sevda ateþi,
Oðlunun mýsralarýnda hayata dair bir hatýra olacaktý.
Her soluduðum havanýn baþlangýcýydý sizi düþünmek.
Ölüme dair ne varsa hissettirecek,
Mutluluða dair herþeye gizleyecektim annem ve baba mý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.