diyarbakýr kale burçlarýnda dalganan albayraðým mahzun mahzun bakarken zayýf yürekli insanlar kömür karasý gözleri kapanýp giden þehitlerin ardýndan timsah gözyaþlarý döküyordu oysa biz küllerinden yeniden doðan ayný topraðýn kaderi ortak yazýlmýþ halkýn çocuklarýydýk tarihin derinliklerinden geliyorduk rüzgardan hýzlý kurþundan aðýrdýk diyarbakýr surlarýndan öte yanda daðlar bir serin daðlar bir derindi çýðlýk çýðlýða nefes nefese daðlar bizi çaðýrýyordu bu daðlarda gez diyordu bas tetiðe tarihini yaz diyordu kaderi ortak yazýlmýþ halkýn çocuklarý kandillere al bayraðý dik diyordu diyarbakýr surlarý tarihini bedenime þerefini yüreðine yaz diyordu
aliþ gülden 03/10/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
aliş gülden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.