HABERSİZ DENETLEME

Geçen gün bayramýn dördüncü günü,
Gökten zembil ile erdi mübarek.
Nöbetçi yataktan kaldýrdý beni,
Derin korkulara sardý mübarek.

Giyindim üstümü vardým koþarak,
Ulaþtým yanýna kalkýp düþerek,
Selam verdim, seyre daldým þaþarak.
Ýlk önce adýmý sordu mübarek.

Rütbemi söyledim. Dedim ki Metin,
Anladým ki bu iþ geçecek çetin.
Bakmadý yüzüme surat astý büsbütün.
Bir heykel misali durdu mübarek.

Hizmet defterini geçirmiþ ele.
Koskoca bölükte kopmuþ velvele.
Dedim hayýr ola, nedir mesele,
Anýnda küsküyü verdi mübarek.

Dedim çay içer misin ? dedi ki hayýr.
Dedim ki aç isen karnýný doyur,
Baktým ki yolu hep yokuþ bayýr,
Beygirini sarpa sürdü mübarek.

Hizmet defterini deþtikçe deþti,
Ýçinden noktalar, virgüller seçti,
Bu yetmedi bir de yönerge açtý,
Olayýn özüne girdi mübarek

Oysa yazýlmýþtý hizmet defteri,
Hýz kazandý hata bulma seferi.
Çok terletti noktalarla safari,
Turnayý gözünden vurdu mübarek.

Hizmet kaðýdýna özel talimat,
Yazýlmamýþ dedi. Yok mu malumat.
Dedim zamaný var. Dedi: þapkama anlat.
Anýnda kalemi kýrdý mübarek.

Velhasýl kýþlayý bir güzel gezdi,
Bizleri tepeden ayaða süzdü,
Ne gördüyse kontrol formuna yazdý,
Epeyce kafayý yordu mübarek.

Ben Aþýk Metin’im satmadým yurdu,
Bilemedim ne idi bayramda derdi,
Giderken de kaþlarýný eðdirdi,
Yurda ihanet mi gördü mübarek.

Metin AYDOÐDU 01.12.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: