tut ki sen yaþamak’sýn, nefes aldýðým tut ki sen bahar’sýn, göðsümde açan
yaþamak ve sen nasýl güzel bir cümle deðil mi? sen yüreðime d/okunan en güzel cümlesin gözlerine baktýkça özgürlüðü buldum, gözlerini yumunca kaybettim seni. sonra sustuk, cansýz bir beden gibi.
bazen içimde bir mayýn patlamýþ sanýyorum öyle paramparça öyle darmadaðýným pimini çekip gitmiþsin gibi.
yaþamak ve sen yeryüzü ve gökyüzü arasýnda açan tek çiçek gibi kýzýl bir çiçek kan revan
þimdi kaburgamýn üzerimdesin. tam da bu saatte üþür yüzüm. ellerim yataðýn soðuk örtüsünde, öyle nefessiz, öyle bitkinim. ve saç tellerinden öpüyorum. dudaðýmdaki adýna dokunan sessiz harfleri
ve belki ben senin aradýðýn eylül’üm. hazan da, nazen de bir gül gibi açan
yaþamak ve sen sen ve ben gibi
ibrahim dalkýlýç
21/09/2015 23:20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.