Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Yaprak hýþýrtýlarýydý,
Ürkek bir tavþanýn ormandaki adýmlarýydý
Bir kurt ulumasýyla tamamlýyordu kendini.
Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Ýçinde sadece bir ben olan
Issýz, sessiz,
Kimsesi bulunmayan.
Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Kalbin derinliklerinde,
Sevdanýn dibe vurduðu
Sabaha kadar uyutmayan, ateþ içinde olan
Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Alkollü, þiþeleri bir bir deviren
Kimseyi umursamadan, dinlemeden
Sabahlara kadar içen
Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Sadece kalbe hitap eden
Sevgiden baþka bir þey demeyen
Gözyaþlarý yanaklarýndan süzülen
Bir sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Ondan baþkasýný düþünmeyen
Onun için ölmeyi bile düþünen
Delikanlý gibi, arkasýna bakmadan çekip giden
Sonbahar akþamýydý yalnýzlýðým
Sensiz geçen, senin gibi sessiz geçip giden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.