SOYTARI YALNIZLIK

Bir hoþ geliþtir hayat
Kimine umuttur yaþamak
Kimine hüsran

Kaderin bana bahþettiði
Soytarý bir yalnýzlýk
Küfretmedim
Ölmedim de
Gecenin rahminde
Demlediðim dertlerin
Dibindeyim
Halimi hiç sormayýn
Gine
Nicelerdeyim

Hapis kuþlar gibiyim
Dövündükçe kanatlarým kýrýlýyor
Çýrpýndýkça
Saða
Sola
Çarpýp duruyorum
Savruluþum ;
Kimsesizliðim

Yol uzun
Hayat kýsa
Git gidebildiðin kadar
Akýl almaz sorular
Pinekler yüreðimin ucunda
Yüreðime vurduðum pranga
Acýlarýmla beslenen
Soytarý yalnýzlýðým

Ýnadýna uzuyor geceler
Yalnýzlýðýn koynunda
Gün geceye küsmüþ
Doðmuyor kaldýrým taþlarýna
Ýçimi kemiren umutlarým
Tasý taraðý toplayýp gitmiþ
Kara kurdele býrakmýþlar
Taþlaþmýþ kalbime yalnýzca

Ey ince yaram
Sýzým sýzým sýzlarsýn ya
Kemiklerimi
Etlerimi
Acýtýrsýn ya
Ýçimdeki duman , depremler kadar
Baðrýmdaki yangýn gibi
Acýtamýyorsun canýmý

Sigaramýn dumanýnda gizlediðim
Sözcüklerim
Tümcelerim
Bu gece aðýr yaralý
Dokunsanýz
Aðlarým ...

Yüreðimin zindanýnda
Bütün yol ayrýmlarýnda
Ölüp kurtulmak deðil
Kurtulduðunuz yerde
Kül olmaktýr...


Sosyal Medyada Paylaşın: