Sivil polisler önümü kesti Eyvah! Cebim de kimliðim yok. Ben dedim Ahmet Zeytinci Artvinliyim Vatanýn her köþesine deliyim. Ýster al beni emniyete götür Ýster býrak yoluma gideyim...
Böyle uzun uzun yürürüm hep, Yaðmurlarýn altýnda, Saçým ýslanýr, kaþým gözüm ýslanýr, Bazen de yüreðim ýslanýr. Þiir düþer gönlüme, gönlüm uslanýr...
Domatese býçak çektim geçenlerde, Su tabancasý ile üç beþ çocuðu yere serdim, Tele mantar takýp mahallenin bebeleri ile Kýzlarýn önüne attýk, Sonra da kahkahalarla yerlere yattýk. Fidye istemek için Komþunun tekir kedisini kaçýrdým. Ýþte bunlar memur abiler, benim bütün cürümlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.