Býktým artýk yýllardýr
þiirleri gecelere asmaktan
þöyle,
gün ýþýðýna çýksýn ki
iki yüz görsün
derken bile
taa karanlýðýn dibine
çivi çakýyorsun
ne kadar anlaþýlmaz
karanlýk uçurumlarýn dibinde
ta içinde soluklanýyorsun sýrça köþkün
karamsarlýk maya çalmýþ
ruhunu
sebebini bilmediðin
kara bulutlarýn içinde
kayboluyorsun
bak þimþekler çakýyor az çok
anlatamýyorsun kendini
anlatamýyorsun
sabahýn suçu yok
gecelerinde
bir dirhem bir iki çekirdek
olmayý bile beceremiyorsun
bir buðday tohumu
Koca dünyanýn içinde dert tarlasýnda
kayboluyorsun
sesin duyulmuyor
hüznün çarþýsýnda
yosun tutmuþ gözlerin
günü geceyi
kirpiklerine asýyorsun
sen orada deðilsin
oradayken fani bedenin
uzak iklimlerde dolaþýyor
gözlerinde
Ýçi dýþýna çýkmýþ
bir çaput
parçalý bulutlar
geziyor mavilikleri
deþin karnýný deþin
uçurumlarýn
düþmesin içine
hiç bir umut!!
giderayak güneþ yuvasýna
bak yine gün batýmý
al bir ata binmiþ
çekiyor elini ayaðýný
kýrdýlar erdemini
denize döktüler
zalim düþmaný
yürüyün gidin üstüne
yüzsüzlüðün
düþman içtense çare yok
için için yanan ateþi
söndürmek güç
baþýný ezeceksin
büyümeden yýlanýn ki
baþýna bela olur merhamet
acýrken acýnacak hale gelirsin
Sonra,
medet umarsýnýz esmer gecelerden..
Nurten Ak Aygen
01.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.