Değer mi kalp kırmaya?

Hani tüm insanlar kardeþti?

Kabil niye vurdu Habil`i ?

Hani küskünlük üç günden fazla sürmezdi ?

Dinimiz de böyle emretmez mi ?
O halde yýllarýn küskünlüðü niye bitmedi ?



Kardeþler, ana-baba niye birbirine küstü ?

Dostlar, sevenler niye birbirini üzdü ?
Aileler niye parça parça bölündü ?
Tatlý sözlere ne oldu, nerde kaldý hoþgörü ?


Pireler deve oldu, çýð oldu,
Fil kadar büyüdü dedi-kodu.

Kalpler taþ oldu, sevgiler yok oldu.

Kardeþliklere, sevgilere ne oldu?


Hani canýný veren can dostlar?

Hani ölümsüz sevgiler, arkadaþlýklar?

Mutluluklar, güzellikler kaybolmuþlar,

Kardeþlikler, dostluklar rafa atýlmýþlar.



Deðer mi küsmeye, darýlmaya ?

Bir acý söz ile kalp kýrmaya.

Gözünü aç, gözünü kapa...

Yaþam denen þey kýsa bir rüya:

Bugün varýz, 
ama kim kalacak yarýna ?



Köln, 12.03.1997

Sosyal Medyada Paylaşın: