Sabina

Ve adýný beynime kazýdýðým
Saçlarýna örülü güneþ avuçlarýma dolarken
O en masum bakýþlarýný sevdim
Ürkek bir ceylanýn ellerinden tuttar gibi
Ellerinden tuttukça büyümesin gözlerin

Sabina…
Yüreðimde açan mor mavisi
Utangaç yüz hatlarýnda uzanýrken zamana
Ruhumun derinliðinde çarpýyor kalbin
Düþlerin ve yitik hayallerinde can buluyorum

Sen bilmezsin sabina
Ýklimlilerin kýr güneþinden tutunca
Kamaþýr gözlerim, sol yaným dansa durur
Kelepçeler vurulur lisanýma
Birçok þeyi birarada söylemek isterim de
Söyleyemem sabina, söyleyemem

Gözleri Ahýska, elleri Kýrým ve yüreði Ýstanbul
Bakýþlarýnla ruhuma taþýdýðýn aþktayým
Utanýrým sana hayasýzca bakmaya
Ve korkarým yüreðini ürkütmeye
Sabina…
Adýný mor kuþanmýþ çiçekten alan
Susma…
Yüreðime zamansýz devrilmeden heyelan
Gel birlikte yol alalým bu aþkta…


Sosyal Medyada Paylaşın: