BİR DESTANDIR ÇANAKKALE
Kýyamet mi kopuyor ne gecenin karanlýðýnda
Gökler yere iniyordu sanki tan yeri kýzýllýðýnda
Þimþekler çakýyor durmadan yýldýrýmlar hýzýnda
Kurþunlar yaðýyor yaðmurlar gibi hainler pusuda
Her bir yandan yükseliyordu Allah, Allah sesleri
Þehadet þerbetini içmiþti kahraman Türk askeri
Korkmadan saldýrýyordu iman doluydu göðüsleri
Canýný verir de vermezdi vatanýný, yurdunu, evini
Þu Çanakkale dedikleri yer yiðidin harman yeri
Yedi düvele kafa tutuyor kimi on üç kimi on beþli
Yaþamak için deðil þehit olmaya koþuyor her biri
Bir destan ki öðrettiler cihana bu vatan türkün evi
Neydi bu alçaklarýn hevesleri, neydi yurdumda iþi
Medeniyet postuna bürünmüþ her biri birer leþçi
Bilmiyorlardý hainler, cihana bedel bir Türk askeri
Anladýlar ki bu vatan sýrtlanlarýn deðil Türk’ün yeri
Ey bu vatan uðruna canýný veren kahraman þehidim
Sen rahat uyu kabrinde, sen hiç ölmedin Allah þahidin
Ve öyle bir destan yazdýn ki cihanda yok eþin benzerin
Kefenin yeminim olsun ki ilelebet yaþayacak emanetin...
ZÝYA VAR
Not:"Hasret Koydum Adýný..."þiir kitabýmdan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.