Ay Karanlık

Ay karanlýk ayaz vurdu özümü
Kara çaldý mevsimlerim kýþ oldu.
Hasretliðin yaþlandýrdý yüzümü,
Derde vurdu sevdalarým boþ oldu.

Zamanýn kýrbacý sýrtýmdan inmez
Sinemin yangýsý nedendir sönmez
Gençliði yitirdim geriye dönmez
Sebep yordu hayallerim tuþ oldu……

Sevdanýn rengine sürülen kara
Mezara götüren onulmaz yara
Gülden suretine düþünce zârâ
Yürek durdu hücrelerim taþ oldu.

Ömrümün atisi hasrete îdam
Betonun hýþmýnda daracýk odam
Vefasýz baðrýnda yetiþen adam
Bu gün öldü yarýnlarý düþ oldu.

Metin Hanlýoglu-SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın: