YANMADI YILDIZ
kalbimde aðlayan bir damla yaðmur için
kendi bedenimden vazgeçmiþtim ben.
ölümse ölümdü, yaraysa yaraydý hepsi
açýldýkça açýldý ardýna kadar kalp damarlarým
oysa sen bir yýldýzdýn gökyüzünde
bense karanlýk bir geceydim çevresinde
uçsuz bucaksýz evrenin anasýydý bakýþlarým
baþýmý koyduðum bulutlarýn ýslaklýðýnda
ve yer yüzünde buharlaþan duygularýmýn
üzerinde uyanýyordum her sabah
yine sensiz, yine bensiz ve kimsesiz..
yorulmuþtum fakat ne haddimeydi
bitmek tükenmeyen tek gücümdü belki sevgim
inatla ve aþkla takibindeydim sessizce
baþýmda aðrýyan bir tonluk yokluðunu
yalnýzlýðýmla ödüyordum kadere
suçsuzdum belki
ya da suçluydum, adý da aþktý belkide..
içimi daðlayan bir umut hep vardý elbet
ama hep sonunda aðlayandý kanayandý adý
biraz yarým, birazda sarýþýndý aðaçlar
hep bir sonbahar akþamýna eþti duygular
biraz da kýþ derken, biraz da buz gibi
bembeyaz eteklerinden düþerdi karanlýk
yine yýldýzýmda sen, yine gecende bendim
sanki güneþsiz bir sabah gibi
belkide hasrettim gözlerine..
en büyük ödüldü varlýðýn
en zor ölümde, yokluðundu malesef
dirhem dirhem öldürüyordu çünkü
yavaþ yavaþ tüketiyordu nefesimi
yakýp yýkmýyordu belki beni
kahretsin süründürüyordu iþte..
fena halde saplýyým kahrýmýn yarasýna
kapanmayasý tutkun ve eriþilmez sokaklar
yürünmez oldu aklýmýn caddelerinde
çekilmez oldu gitmeyesi þu sevdan
yaþanmaz oldu bu þehir, derken
bir yaþ günü daha kutlandý sensiz..
þimdi þöyle en ýslaýðýndan bir köþem var
yaslamýþým duvara sýrtýmý susuyorum
ardým soðuk, önüm üç duvar, aklým ise karanlýk
yurdum yýkýk ve milletim sessiz
kalbimde bir sýcaklýk ise hep konuþ diyor illa
ah þu kalbimin dili olsaydý keþke
kim dinlerdi derdimi kim anlardý beni bilmem
her yer boþ, her yer gece yarýsý artýk
içimde bir yalnýzlýk var adý ýssýz
koskoca evrende bir bana yanmadý yýldýz..
…Mawish…
YANMADI YILDIZ – Mawish Þiirleri