GÖNÜL

Aþký tatmaya görsün inim inim iniler
Gönül öyle bir þey ki, teli olmayan bir saz.
Yeter ki cûþa gelsin mýzrapsýzda çalar o
Gönül öyle bir þey ki, eli olmayan bir saz.

Gönülse âþýklarýn hem limaný, hem aðý
Onsuz onlar yaþamaz, odur bahçesi, baðý
Âþýklarýn mekâný mâþuklarýn konaðý
Gönül öyle bir þey ki, dili olmayan bir saz.

Sevdiðini del’eyler inci diþ, hilâl kaþý
Eðer gönül gönülse yaza çevirir kýþý
Kaynaðý o olsa da gözden akýtýr yaþý
Gönül öyle bir þey ki, seli olmayan bir saz.

Sevdâlýya “tam deli” kim diyorsa o haklý
Çeþm-i þehlâ bir bakýþ baþtan alýyor aklý
Bestesi ve güftesi, notasý onda saklý
Gönül öyle bir þey ki, kolu olmayan bir saz.

Yürekteki sýzýyý sevgi ile dindirir
Kalplerdeki alevi vuslat ile söndürür
O, âþýðý içinde hiç durmadan döndürür
Gönül öyle bir þey ki, mili olmayan bir saz…

09/08/’15
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: