aşk tuz basar yarama

topraksýz çiftçiydi umudum



büyür daðlar yolun sonunda
gün þiþeye sýkýþýr
usul usul akar





vadilerin yolunu bilen
mavi nehirdir gözlerim
yaðmur kuþlarýný getiren





aþk tuz basar yüreðime
biliyorum býrakmalýyým
sevmeyi uçurumlarý
takýlýp kara kuþlarýn ardýna
unutmalýyým ötekini





ýþýðý yakalamaya çalýþan parmaklarým
karanlýk þehirleri imler
devþirip tanrýlarýný
sorguya çeker dimaðým
niçin aþktan nasipsiz kalplere
gök düðmelerini kapatýr





sürüncemede
yaþlanan bir göz
“ oysa denizle doldurdum ruhumu týka basa “
sere serpe uzanan bir çölün serinliðinde





anýmsadýðým
taze gonca kokan saçlarýn
ansýzýn kuþlar çarpýþýrdý
yüreðimde
vesselam




hala “seni yalnýz bir ev gibi bekliyorum “














gönül gençyýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: