kýzgýn bir güneþ karanlýk perdeler sabah kadar çýplak mayalanmýþ öfkeler. kum rengi gözler de parlar birbirine benzeyen acý ve sevinçler ayrý bir sancý her ses her nefes sallanýr mum ýþýðýnda sessizce duvara düþer eski bir tüfeðin namlusundan diz boyu çizmelere doldurulmuþ savaþ na’rasý ve hurdacýya satýlan o eski acýlar... can..
Sosyal Medyada Paylaşın:
can can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.