Uyar
Ýkimiz birden sevinebiliriz göðe bakalým
Þu kaçamak ýþýklardan þu þeker kamýþlarýndan
Bebe diþlerinden güneþlerden yaban otlarýndan
Durmadan harcadýðým þu gözlerimi al kurtar
Þu aranýp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunlarý da
Göðe bakalým
Falanca duraða þimdi geliriz göðe bakalým
Ýnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlýk böyle iyi afferin Tanrýya
Herkes uyusun iyi oluyor hoþlanýyorum
Hýrsýzlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalým
Nasýl olsa sarhoþuz nasýl olsa öpüþürüz sokaklarda
Beni býrak göðe bakalým
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göðe bakalým
Tuttukça güçleniyorum kalabalýk oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnýz gibi aðaçlar gibi
Sularým ýsýnsýn diye bakýyorum ýsýnýyor
Seni aldým bu sunturlu yere getirdim
Sayýsýz penceren vardý bir bir kapattým
Bana dönesin diye bir bir kapattým
Þimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceðimiz bir yer beðen baþka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldým bana ayýrdým durma kendini hatýrlat
Durma kendini hatýrlat
Durma göðe bakalým
Turgut Uyar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.