Düþünmemek için saçma sapan þeylerle o kadar çok oyalandýðým oluyor ki; Hatýrlamamak için, Duymamak için, Bilmemek hatta görmemek için... Her hangi birine takýlsam tepe taklak düþeceðim, Vuracaðým acýnýn dibine, Bir daha kendim olamayacaðým sanki. Ne kimsenin umursadýðý var ne de önemsediði. "Nasýl olsa gündelik telaþlar,normal" demeyi de kaldýrmýyor ki insanýn içi. Ne kadar susarsak o kadar çabuk bitiriyoruz sevgileri halbuki. Þimdi yan yana olup birbirimize sýmsýký sarýlmak yerine, Sus pus oturup bu muazzam bitiþimizi mi izleyelim yani....Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.