Bir yaz akþamý Yine yalnýzdým yalnýzlar kentinde Kimsenin uðramadýðý þehirden uzak Ýnsanlardan uzak olan evimde Yine yalnýzdým yalnýzlar kentinde...
Balkona çýktým saat gecenin yarýsý Elimde içki kadehi aklýmda yalnýzlýk Ve kalemimden dökülen sensizlik Oturdum balkonda saatler boyu Karþýmdaki aðaçlarý yanýp yanýp sönen Sonra kaybolan ýþýklarý seyrettim Hafiften bir rüzgâr esiyordu Bu denli rüzgâr nefesimi kesiyordu Çünkü sadece seni düþünüyordum Ve yine yalnýzdým yalnýzlar kentinde... Üþüyen sen miydin yoksa ben mi titreyen? Bilmiyordum aklým karýþmýþtý Sen nerdeydin ben nerde? Aþkýmýz! … Peki, o nerdeydi? Karþýmdaki aðaçlarýn arasýnda bir yerde Kuþ seslerinin arasýnda sen ise kalbimde Ama ben yine yalnýzdým Yalnýzlar Kentinde...
ÞAÝR HÝS…
“EÐER TERKETMÝÞSE SENÝ UMUTLAR, BIRAKMIÞSA HAYAT SENLE ÝLGÝLENMEYÝ, BÝR DE SEVDA TERKEDÝP GÝTMÝÞSE BÝR ANDA, ÝÞTE O ZAMAN YALNIZSINDIR…”
ÞAÝR HÝS’ÝN GÜNLÜÐÜNDEN… Sosyal Medyada Paylaşın:
Sair_His Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.