Bir kadýn oturmuþ sahilde, Elinde bir kalem, sýcak kumlarda, Hýrçýn denize dalmýþ, Dertlerini yazýyor, taa içine-en derine. Etrafý hep deniz, hep yalnýzlýk,
Birden Bakýþlarý dikkatimi çekiyor; Sahilden az ilerideki, umutlarýna bakýyor, Umutlarý, dalgalara kapýlmýþ boðuluyor. Bir kadýn oturmuþ sahilde, Yakýyor kumlar ayaðýný,
Ama o hissetmiyor anlaþýlan, Hissetmez o, tatmýþ çünkü acýlarýn en beterini.! Biliyor yalnýzlýðý, sýcak yok artýk ona, Ona Her yer buz, her þey acý. Elini kulaðýna dayamýþ,
Sanki, duymak istemiyor kimseyi, Yalnýzlýðý dinliyor, tek duyduðu kendi sesi. O yok aslýnda karþýmda, o çok uzakta, O derinde, kendi içinde, o derinde bir yerde. Belki çýðlýklar atýyor, aðlýyor belki de,
Kim bilir iþte saklý o, kendi içinde. Bir kadýn oturmuþ sahilde, Dalgalara karýþan hüznünü görüyorum, Kumlara uzanmýþ, yalnýzlýðý yanýnda, Arkadaþý olmuþ yalnýzlýk adeta.
Onla dertleþiyor belki de, Ona anlatýyor sýrlarýný, kimse bilmese de. Elinde sigarasý, bir an bakýyor saða sola, Bakýyor sevgililere, sonra tekrar dalýyor, Dalýyor ve gidiyor, gene uzaklara.
Elindeki telefonla gizliyor yalnýzlýðýný, Oynuyor öyle amaçsýzca, Kim bilir, karþýdaki kim.? Belki vefalý bir mesajdýr, arkadaþtan, Belki de sadece bir oyun, öyle sýradan.?
Bir kadýn oturmuþ sahilde, Eli alnýnda, dalgalara inat dövünürcesine, Tüm sahili kýskandýrýyor güzelliðiyle, Akþam güneþi onun için yaratýlmýþ adeta, Dokundukça canlanýr güneþ saçlarýnýn siyahýna.
Dalgalar hayran, dalgalar mest bu güzelliðe. Ve kalkýyor, geldiði gibi gidiyor iþte, Kayan bir yýldýz gibi, sahilden siliniyor sessizce
ÞimalGüney!! ( HA ) Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.