Ezeelden miyim ebede
Bu titreyen ses,kýmýldamadan duran beden benim mi
Örselenmiþ yüreðimin yanýyorum.
Yahu yok mudur kimse !
Ya nerde çýðlýklarýnýn koptuðu saatler
Nerde hýçkýra hýçkýra yaðan yaðmur...
Neyse;
boþver sen de gitsin ...
Yaþamak dediðin de;
az ekmek,biraz da zeytin
Geçmiþ zaman su misali;
Geriye kalaný da sýký sýký tut kaçýrma bari.
Kýrsan da artýk boþ kadehleri ne ses çýkar,ne inilti.
Neyin var titriyor ellerin
Anlaþýlan bugün de þiþenin dibisin.
En güçlü insansýn belki de ;
Sýzdýðýn kaldýrým taþýnda
Geçmiþi silmiþ,geleceði valize týkýþtýrýp
Kargo ya vermiþ...
Gözlerin ileriye dönük
Heryer puslu , Zihnin boþ ...
Umutsuzluk çýð gibi büyüyen kütle
Lakin kelimelerin kifayetsiz.
Nama fi yaþamak hoþ;
Lakin yaþam ölüm kadar soðuk tu ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.